Als geboren (1975) en getogen Limburgse (Velden) heb ik in diverse steden in de Randstad gewoond, gedurende dertien jaar in Brabant en ben ik in 2017 in Geulle neergestreken. De prachtige omgeving en de mooie mix van mensen, geven mij een heus thuis gevoel. Samen met mijn drie kinderen en hond hebben we het nodige achter de rug, maar zijn we vooral dankbaar voor waar we nu staan. Ik ben trots op de kinderen hoe ze zich hebben ontwikkeld ondanks het verlies van hun vader in 2018, de corona periode waarin ze werden begrensd en de watersnoodramp in ’21 waardoor we anderhalf jaar in een container moesten wonen. Iedere ramp is weer een uitdaging en met hoop, rechtvaardigheid en humor is er altijd wel een weg te vinden.

Ik heb veel zin om mijn horizon te verbreden en mijn ervaring in te zetten voor de gemeenschap waar deze het beste mee geholpen is. Ik houd ervan om zaken uit te pluizen, vaak is het wiel al uitgevonden en ligt de oplossing dichterbij dan dat men kijkt. Met het stellen van de juiste vragen aan de juiste mensen op het juiste moment ben je al halverwege. Het ontbreken van lef en een teveel aan ego is vaak wat er in de weg staat. In die zin pas ik het beste bij Brug-M, een no-nonsense partij die kritisch durft te zijn, verantwoordelijkheid neemt en iedereen gelijk behandelt. Het feit dat Meerssen al jaren de duurste gemeente van Limburg is, maar niet de rijkste is iets waar Brug-M zich vanuit de oppositie tegen verzet. Daar werk ik van harte aan mee.

Over de periode van intensief mantelzorgen voor mijn man heb ik een boek geschreven om op een toegankelijke manier inzicht te geven en begrip te kweken voor mensen met een hersenletsel en hun naasten. Bij stichting MEE ben ik werkzaam geweest binnen de cliëntenraad en heb ik het managementteam mogen voeden met ervaringsdeskundigheid. Tijdens de decentralisatie (Jeugdwet, WMO en Participatiewet) in 2015, waarbij een groot aantal zorgtaken overging naar gemeenten, was ik lid van de klankbordgroep WMO gemeente Breda. Ik zag het als een grote bezuinigingsronde en waakte ervoor dat eigen regie en maatwerk mogelijk bleef. Er zijn altijd mensen die niet in een hokje passen.

Naast dat ik mij graag inzet voor de kwetsbaren, wil ik mij hardmaken voor hoogwaterbescherming in het Heuvelland. Ik heb gezien wat water kan aanrichten, maar ook wat ertegen te doen is. Door het herbouwen van mijn huis én door mijn werk voor stichting Water-Stop.NU. Op het gebied van Ruimtelijke Ordening is nog veel winst te behalen. Primair is de gemeente aan zet. Haar rol is echter niet los te zien van die van andere gemeenten, Waterschap, Rijkswaterstaat en de Provincie. Gezamenlijk dragen zij een grote verantwoordelijkheid voor de veiligheid van burgers. En dat is dankbaar werk. Ik doe mee!